விசேஷ செய்திகள்

ஆராதனைக்கு இசை தேவையில்லையா?

                          இசைக்கு மயங்காதது ஒன்றுமில்லை. இசையோடு பாடல் சேர்ந்து விட்டால் அது இன்னும் மகிமைப்படுகிறது. பாடலிலுள்ள கருத்துக்களை, ஈர்க்கும் படியாய் வெளிக் காட்ட இசை பயன்படுகின்றது. பாடல் என்றாலே இசையோடு இணைந்ததுதான். இரண்டையும் பிரித்தால் சுவையில்லை. தமிழில் கூட இயல், இசை, நாடகம் என்று மூன்றாய் பிரிக்கப்பட்டு. இசையை மையத்தில் வைக்கப்பட்டு, அந்த இசை, இயற்றமிழ் நாடகத்தமிழ் மூலமும் வெளிப் படுகின்றது. இதுதான் இசையைப் பற்றிய தற்கால உலக நிலவரம். ஆனால் ஆவிக் குரிய ரீதியில் பார்த்தால், பெரும்பாலான சபைகளில் ஆராதனை, இசையோடு (Music) இணைந்தே உள்ளது. கிறிஸ்து வின் சபை போன்ற ஒரு சில சபைகள் ''ஆராதனைக்கு கிறிஸ்தவ சபையில் இசை தேவையில்லை; கூடாது'' என்று வாதிடுகின் றனர். இது குறித்து ஆவியானவர் சொல்வ தைக் கேட்போம்.
                          தேவ ஆராதனைக்கு தேவனின் விருப் பப்படி லூசிபரால் பரலோகிலே உபயோகப் படுத்தப்பட்டது இசையாகும் (எசே 28:14) துதி, தோத்திரங்கள் மத்தியில் இசை பெரும் பங்கு வகித்தது. இப்படிப்பட்ட துதிகளின் மத்தியில் நம் தேவன் வாசம் பண்ணுகிறார். ஆமென். அவன் வீழ்ந்து போன பின்னே, அவனுக்கு தேவனால் கொடுக்கப்பட்ட இசைத்தாலந்தையும் பூமிக்கு கொண்டு வந்தான். யாருக்கும் கொடுத்தை திரும்பி எடுக்கிற தேவன் நம் தேவன் அல்லவே! கொடுப்பதில் தான் நம் தேவன் வள்ளல். அல்லேலூயா! 1 யோ 3:12ன்படி பிசாசின் மகனான காயீனின் பரம்பரையில் வந்த யூபால் மூலம் பூமியிலே அந்த இசையை உட்புகுத்தினான். பிசாசு (ஆதி 4:21) தேவனை ஆராதிக்கப் பயன்படுத்திய இசை யை பிசாசானவன், ராக், பாப் என்ற பல இசைகளாகவும், காபரே டான்ஸ் போன்ற களியாட்டங்களுக்கு ஏற்றபடியாக வும் ஆக்கி, இசைக்கு மயங்கும் மனிதர் களை சினிமா போன்ற இசைகளில் மயங்க வைத்து மது, மாது, கொலை, கொள்ளை, விக்ரக ஆராதனை, களியாட்டம் போன்ற பாவங்களில் உலகத்தை மாற்றி விட்டான். இப்படிப்பட்ட மோசமான இசையால், இசைப் பாடல்களால் கெட்டுப் போனவர்கள் ஏராளம். கிறிஸ்தவ சபைப் பாடல்கள் மூலமாகவும் தெரிந்து கொள்ளப்பட்டவர்களும் வஞ்சிக்கப் பட்டிருக்கிறார்கள். ஏசா 5:11-13; ஆமோஸ் 6:3-6; தானி 3:5 போன்ற வசனங்களை வாசித்தால் சாத்தான் எப்படியெல்லாம் தேவ னுக்கு விரோதமாய், பாவத்துக்கு நேராய் இசை மூலம் நடத்துகிறான் என்று அறிய லாம். நாமும் சபைகளில் இசையோடு கூட நடனமாடி துதிக்கிறோம். தாவீது அப்படித் தானே! (2 சாமு 6:20-23). இந்த ஆராத னையை கிண்டல் செய்த மீகாளுக்கு மகிமையாயிராமல் தாவீது அவளோடு சேராததால் வாழ்நாள் முழுவதும் அவள் பிள்ளையில்லாதிருந்தாள் என்பதையும் வாசித்து விட்டு, தாவீதுக்கும் மேலாய் அலங்கோலமாய் ஆடுவது. பாடுவது, இசைப்பது, சிரிப்பது, அழுவது, விசிலடிப்பது போன்றவை எல்லாம் சபைகளிலே நடக்கின்றன. இதுவும் பிசாசின் வேலையே! இதனால் தான் ஆராதனைக்கு இசை வேண்டாம் என்று சொல்கின்றார்களோ என நினைக்கிறேன்.
                          இசையை பரலோகில் உற்பவித்த தேவன், பூமியில் அதை நன்மைக்காகவே நடப்பிக்க சித்தம் கொண்டார். அதனால் தான் தாவீது இசைத்தான். அசுத்த ஆவி ஓடிற்று (1 சாமு 16:23). ஏழாம் நாள் எரிகோ கோட்டை விழுந்தது (யோசு 12,13,20) இசையினாலேயே யோசபாத் ராஜாவின் காலத்தில் மோவாபியர். அம்மோனியர் போன்ற எதிரிகள் வீழ்த்தப்பட்டனர் (2 நாளா 20:21,22) ஆக, பிசாசின் கிரியைகளை ஒழிக்க தேவன் இசையை பயன்படுத்தி யிருக்கிறார். இந்த இசை தேவன் தரும், தேவன் விரும்பும், தேவனுக்கு மகிமையான, வசனத்தோடு கூடிய பாடல்கள் நிறைந்ததாக (Spiritual Songs) இருந்திருக்கிறது. ஆமென். மட்டுமல்ல, இசையானது தேவ னைத் துதிக்க வேதத்தில் பயன்படுத்தப்பட்டது (2சாமு 6:5;1 நாளா 16:41,42:2 நாளா 7:6:29:25,26) கண்டிப்பாய் இசைத்து ஆராதிக்க வேண்டு மென்று தேவன், சங் 98:5;33:2,3; 82:2,3;108:1-02;150:3-5 போன்ற பல வசனங்களில் கற்பனையாய்க் கொடுத்திருக்கிறார். இந்தக் கற்பனைகளைக் கைக்கொள்ளாதவன் பாவி என்பது உண்மைதானே!
                          இப்படிச் சொன்னாலும் பழைய ஏற்பாட்டு முறைமைகளும், சட்டங்களும் நமக்குத் தேவையில்லை, புதிய ஏற்பாட்டில் இசையை ஆராதனைக்கு உபயோகிக்கலாம் என்ற கற்பனை உண்டா? என Church of Christ போன்ற சபையார் கேட்கின்றனர். பரலோகிலேயே துதிக்க இசையைத் தேவன் புகுத்தியிருக்க, அதற்கு விரோதமாய் பேசுவது பிசாசின் ஆவிதானே! சரி... அவர்கள் கேள்விப்படியே புதிய ஏற்பாட்டு 27 புத்தகங்களையும் பார்ப்போம். வெளி 5:8ல் 24 மூப்பர்கள் பரலோகிலேயே இசைக் கருவி வாசிக்கிறார்கள். 1,44,000 பேர் வாசிக்கிறார்கள். (வெளி 14:1-5) மகா உபவத்திரவ பரிசுத்தவான்கள் வாசிக்கிறார் கள். (வெளி 15:2) மட்டுமல்ல... மகிழ்ச்சி யாயிருந்தால் சங்கீதம் பாடு என்று யாக் 5:13 சொல்கின்றது. சங்கீதம் என்றாலே பாடலுடன் கூடிய இசை என்று பொருள். இதை சங்கீத வித்வான்களிடம் கேட்டாலே சொல்வார்கள். ஆங்கிலத்தில் சங்கீதம் என்பதை டள்ஹப்ம் என்று போடப்பட்டுள்ளது. எபிரேய மூலபாஷையில் மிஸ்ஜ்மோர் (Mizmour) என்று உள்ளது. இதன் பொருள் Instumental Music - A Poem set to notes - Psalm என்று உள்ளது. ஆக சங்கீதம் என்பது இசையோடு கூடிய பாடல் என அறிகிறோம். எபே 5:19; கொலோ 3:16 போன்ற வசனங்களை வாசித்தால், புத்தி சொல்ல, சங்கீதங்களினால் போதிக்க வேண்டும் என்று அறிகிறோம். கவலை வரும் போது, விடுதலைக்கு, சமாதானத் திற்கு, மகிழ்ச்சிக்கு இசையை, உபயோகிக் கலாம். இதை வாசிக்கும் தேவபிள்ளையே ! தெய்வீக இசையை தேவ வசனம் நிறைந்த பாடல்களோடு இணைந்து வாசியுங்கள்; கேளுங்கள். நமக்கும் இளைப்பாறுதலு ண்டு; மற்றவர்களையும் ஆத்ம ஆதாயம் செய்யலாம்; தேவனையும் மகிமைப்படுத்த லாம். ஆராதனையில் இசை தேவை என்ற விருப்பம், புதுசிருஷ்டியாய் (2 கொரி 5:17) மாறியிருக்கிற, மறுபடியும் வசனத்தினால் பரிசுத்த ஆவியைக் கொண்டு பிறந்த (யோ 3:3,5) ஆவியிலேயே, பரிசுத்த ஆவியைக் கொண்டு உருவாகட்டும்! அதற்காய் ஒப்புக்கொடுத்து செயல்படு! மற்றப்படி உன் அறிவாகிய ஆத்மா, மனம், உள்ளம், சிந்தனை இவைகளிலிருந்து உருவாகவே கூடாது; இது பிசாசால் தவறாய் வழி நடத்த ஏதுவாகும். 1கொரி6:12ன் படி எதற்கும் அடிமையாகாதே ! (Even to Music)
                          தானி 12:4ன்படி இந்த கடைசி காலத்தில் அறிவு பெருகிப்போனதால், பலருடைய கேள்விகள் நியாயமானதாய், தேவ நீதிக்கு ஏற்றதாய் இருப்பதில்லை. புதிய ஏற்பாட்டில், இசைத்து ஆராதனை செய்யலாம் என்று வசனம் உண்டா? என்பது ஒரு கேள்வி. பரலோகிலேயே இன்றும் இசை இருக்கிறது... என்றும், புதிய ஏற்பாட்டுசபைகளிலும் ஆதி அப்போஸ்தலர் காலத்திலேயே கைக்கொள்ளப்பட்டன என்றும், மேலே சொன்னபடி விளக்கினா லும் அவர்கள் ஏற்றுக் கொள்ளத் தயாராய் இல்லை. அப்படிப்பட்டவர்களிடம் நாமும் சில கேள்விகள் கேட்கலாமா? (1) புதிய ஏற்பாட்டில் முழுக்கு ஞானஸ்நானம் கொடுக்க வேண்டும் என்று வசனம் வெளிப்படையாக உள்ளதா? இல்லாத போது நாம் முழுக்கு ஞானஸ்நானம் கொடுக்கக்கூடாதா? (2) ஜெபமே ஜெயம் என்று புதிய ஏற்பாட்டில் வசனம் உண்டா? இல்லாத போது ஜெபமே ஜெயம் என்று சொல்லக்கூடாதா? (3) இரகசிய வருகை உண்டு என்று புதிய ஏற்பாட்டில் வசனம் இல்லையே பின் ஏன் அதைப் பிரசங்கிக்க வேண்டும்?(4) புதிய ஏற்பாட்டில் கருத்தர ங்கு நடத்த வேண்டும், உபவாசக்கூட்டம் வைக்க வேண்டும் என்றெல்லாம் வசனம் நேரிடை யாக உண்டா? பின் ஏன் இவைகள் செய்யப்படுகின்றன? இப்படி பல கேள்வி களை கேட்க முடியும். இவைகளுக் குப் பதில் நேரிடையாய் வசனம் ஏதும் இல்லா விட்டாலும் வேதவாக்கியங்களை தியானிக் கும் போது இவைகளுக்கான பதில்கள் கிடைத்துவிடும். அல்லேலூயா!
                          அப்போஸ்தலர்கள் அப்பம் பிட்டார்கள் என்றுதானிருக்கிறது. திராட்சை ரசம் பானம் பண்ணினார்கள் என்றில்லை. 1 கொரி 11ல் கூட இயேசு சொன்னதைத்தான் பவுல் சொல்கிறானே ஒழிய அப்போஸ்தலர்கள் செய்தார்கள் என்று இல்லை. அதனால் நாம் ரசம்பானம் பண்ண வேண்டாமா? அப்போஸ்தலர்கள், பிதாகுமாரன் பரிசுத்த ஆவியின் நாமத்தில் ஞானஸ்நானம் கொடுத்தார்கள் என்ற வசனம் இல்லாததால் நாமும் அப்படிக் கொடுக்க வேண்டாமா? அப்போஸ்தலர்கள் செய்தார்களா என்று பார்க்காமல் வேதத்தின் அடிப்படையில் சரியாய் இருந்தால் நாம் செய்யலாமே! தவறில்லையே! பவுல் மொட்டையடித்து பிராத்தனை பண்ணினான் என்பதால் நாமும் பண்ணலாமா? இயேசுவின் உபதே சமும், அப்போஸ்தலர்களின் உபதே சமும் தான் நாம் பின்பற்ற வேண்டி யது (மத் 28:20;ரோ6:17;யூதா17; அப்16:4). சமயம் கிடைக்கும் போதெல்லாம், தனியாகவோ, சகோதரர்களாகவோ, சபைகளில் மட்டு மல்ல, எங்கும் எல்லா இடங்களிலும் இசைத்துப் பாடி ஆராதிக்கலாம். கட்டிடமல்ல சபை ; 2,3 பேர் இயேசுவின் நாமத்தினால் கூடியுள்ள இடமெல்லாம் சபைதான். சபையிலே தேவன் எழுந்தருளியிருக்கிறார்.
                          இதை வாசிக்கும் தேவபிள்ளையே! தேவநாமமகிமைக்காய், தேவன் விரும்புகிற படி இசையோடு ஆராதிப்போம்! வசனம் வெறுப்பதை நாமும் வெறுப்போம்! இயேசு சீக்கிரம் வருகிறார்! பரலோகமாதிரியை இங்கேயே கைக்கொண்டு தேறுவோம்! ஆமென்!


பழிவாங்கும் யோவாபைப்போல கிறிஸ்தவன் இருக்கலாமா? 
               தாவீதின் சகோதரியாகிய செருயாவின் மூத்த மகன் யோவாப், தாவீது எப்ரோனில் ராஜாவானபோது அவனிடம் வந்து சேர்ந்தான். எபூசியரை இவன் முறியடித்த போது, தாவீது இவனை இராணுவத் தலைவனாக்கினான். தாவீதின் நாளெல்லாம் சேனாதிபதியாயிருந்து யுத்தங்களை நடத்தினான். ராஜாங்க விஷயங்களில் ஆலோசனைக் காôரனாயுமிருந்தான். இப்படிப்பட்ட நல்லமாவீரன் யோவாபினிடத் திலும் பழிவாங்கும் தன்மை புரையோடிக் கிடந்தது. ஆதி முதல் இன்றுவரை தேவன் நமக்குக் கொடுக்கும் புத்திமதி - அறிவுரை - என்னவென்றால் பழிவாங்குவதும் பதிலளிப்பதும் தனக்கு உரியது (உபா 32:35) என்பதாகும். தேவனுக்குரிய அதிகாரத்தை அவர் கையளிக்காமல் (delegation) நாமே எடுத்துக்கொண்டு செயல்படுவது தேவ துரோகம், மகாபாவம். கர்த்தர் சொல்கிறார்:- "உன்னைத் தொடு கிறவன் என் கண்ணின் கருவிழியைத் தொடுகின்றான்''(சக 2:8) நம் தேவன் நம் மேல் எவ்வளவு அன்பும் ஐக்கியமும் வைத்திருக்கிறார் பார்த்தீர்களா? இதை விசுவாசிக்கிற எவனும், பதிலுக்குப்பதில் செய்யவே மாட்டான்; கர்த்தர் மேல் பாரத்தை வைக்காமல் கலங்கித் தவிக்கமாட்டான். கிருபையின் தேவன் ரோ 12:19ல் சொல்வதைப் பாருங்கள். "'நீங்கள் பழி வாங்காமல், கோபாக்கினைக்கு இடங் கொடுங்கள்''. எவன் நமக்கு விரோதமாய் அநியாயமாய் - அபாண்டமாய் - செயல் படுகின்றானோ அவன்மேல் கோபாக்கினை தேவன் மூலமாய் விழ நாம் இடங்கொடுக்க தேவன் விரும்புகிறார். இது தேவன் செய்யப் போகும் நியாயத்தீர்ப்பு.  ஒருவேளை நியாயத்தீர்ப்புக்கு முன்பே அவனுக்குள் மனமாற்றம் உண்டானால், நம்முடைய பழிவாங்கும் காரியம் அதற்கு தடையா யிருந்து, தேவனுடைய ராஜ்யத்தில் ஒருவன் சேர்வதை தடுத்து விடும் அல்லவா. ""நமது மனமாற்றம்; நமது இரட்சிப்பு'' இதற்காகத் தானே தன் ஜீவனையே தேவன் தந்தார்! என்னே அவரது அன்பு! (ரோ 5:8)
                ஒருமுறை ஒரு யுத்தத்தின்போது, சவுலின் தளபதி அப்னேர், யோவாபின் தம்பி ஆசகேல் என்பவனை கொன்று போட்டான் (2சாமு2:23). இதனால் பழிவாங்கும் எண்ணம் யோவாபுக்குள் வளர்ந்தது. அதற்கான காலத்தையும் நேரத்தையும் பார்த்துக்கொண்டிருந்தான். சவுல்மரித்தபின் சவுலின் மகன் இஸ்போசேத்தை தாவீதுக்கு எதிராய் ராஜாவாக்கி மகிழ்ந்த தளபதி அப்பேனர் (2 சாமு 2:8,9) அந்தராஜாவின் மேல் ஏற்பட்ட மனத் தாங்கலால், தாவீதோடு ஐக்கியமாக வந்தான், தாவீதும் சந்தோசமாய் ஏற்றுக் கொண்டு விருந்து வைத்து அனுப்பினான். விஷயமறிந்த யோவாப், தாவீதுக்கு தெரியாமல் அப்னேரை ஆள்விட்டு அழைத்து வந்து, தன்தம்பியின் இரத்தப் பழியை வாங்க, அவனை வயிற்றில் குத்திக் கொன்றான் (2சாமு3:27). தாவீதோ மனங்கலங்கி அழுதான்.
                தாவீதின் மகன் அப்சலோம், தன் சகோதரி தாமாரை கற்பழித்த தன் சகோதரன் அம்னோனை கொன்று போட்டு, ராஜா தாவீதுக்குப் பயந்து ஓடிப் போய் விட்டான். யோவாபின் முயற்சியால் அப்சலோம் எருசலேம் வந்தும், 2 வருஷம் தாவீதை அப்சலேம் காண முடியவில்லை. யோவாபின் மூலமாய் தாவீதை காண முடிவெடுத்து 2 முறை யோவாபை அழைத்து வர ஆள் அனுப்பியும் வராத தால், யோவாபின் வாற்கோதுமை நிலத்தை அப்சலோம் தீக்கிரை யாக்கினான் (2சாமு 15:30). அதற்குப்பின் யோவாப் அப்ச லோமையும் தாவீதையும் சந்திக்க வைத்தான். அப்ச லோமோ தாவீதுக்கு விரோதமாய் ஆள் சேர்த்து, ராஜாவாக எத்தனித்து தாவீதை கொல்ல வகை தேடிய காலத்தில், அமாசா என்பவனை யோவா புக்கு பதிலாக இராணுவத் தலைவனாக் கினான் அப்ச லோம். இதனாலும், வாற் கோதுமை தோட்டம் அழிக்கப்பட்டதாலும் பழிவாங்கும் பிசாசின் எண்ணம் யோவாபுக் குள் வளர்ந்தது. அப்சலோமின் கூட்டத்திற் கும் தாவீதின் மக்களுக்கும் யுத்தம் நடந்தாலும் அப்சலோமை உயிரோடு கொண்டு வரவே தாவீது யோவாபிடம் வேண்டினான். அப்சலோம் ஒரு கர்வாலி மரத்தில் தலைமாட்டித் தொங்கிக் கொண்டிருந்த போது, யோவாப் தாவீதின் வேண்டு தலையும் பொருட்படுத்தாமல் அவனைக் கொன்று போட்டு தன் பழிவாங்குதல் படலத்தை நிறைவேற்றிக் கொண்டான். (2ராஜா 18:14,15) அன்பின் தேவனின் இருதயத்திற்கு ஏற்ற தாவீது, அப்சலோமின் மரணத்தை எண்ணி கலங்கினான்.
               சேபா என்பவன் தாவீதுக்கு எதிராய் ராஜாவாய் எழும்பிய போது, ஆலோசனைக் காய் இஸ்ரவேலின் பிரபுக்களை தளபதி அமாசா மூலம் தாவீது வரச்சொல்லி அனுப்பியும் 2 நாளைக்குள்ளே அமாசா வராத போது, அவனை நேரிலே கண்டு சுகமாயிருக்கிறாயா என்று கேட்டுக் கொண்டே அமாசா வை கொன்று பழி தீர்த்துக் கொண்டான். (2சாமு20:9,10) மட்டுமல்ல... சாலமோனுக்கு வரவேண்டிய ராஜ்ய பாரத்தை தாவீதின் மகன் அதோ னியா எடுத்துக் கொள்ள முயலும் விஷயத் திலும் யோவாப் உதவி செய்தான் (1ராஜா1:7) கூடவே இருந்து, உத்தமனாய் நடந்து, தாவீதுக்கு தெரியாமலே, பழிவாங்கும் தன்மையால், குணத்தால், அப்னேர், அப்சலோம், அமாசாவைக் கொன்றதையும், அதோனியா ராஜாவாக வர உதவியதையும் தாவீது உணர்ந்து சாகும்போது, யோவாபை கொன்று போட வேண்டும் என்று சால மோனிடம் அறிவுரை சொன்னான் (1ராஜா2:5,6) கர்த்தரின் பழிவாங்கும் செயலை யோவாப் எடுத்துக் கொண்டதால், தாவீது சொன்ன படியே சாலமோன் அவனை கொன்று போட்டான் (1ராஜா2)
                இதை வாசிக்கும் தேவ பிள்ளையே! நீ நல்ல உண்மையும் உத்தமுமானவனாய் இருக்கலாம்; உன் எஜமானுக்காய் உயிரை யும் கொடுக்கலாம்; ஆனால் பழிக்குப் பழிவாங்கும் தன்மை மட்டும் உன்னி டம் இருந்தால் நீ தேவனுடைய வார்த் தைக்கு விரோதியாயிருக்கிறாய், யோவாபுக்கு வந்த பொல்லாத முடிவே வந்து சேரும். எவ்வளவு பெரிய எதிரியானாலும் உங்களைத் துன்பப்படுத்துகிறவர்களை ஆசீர்வதியுங்கள், ஆசீர்வதிக்க வேண்டியதே யன்றி சபியாதிருங்கள். கூடுமானால் உங்களாலான மட்டும் எல்லா மனுஷரோடும் சமாதானமாய் இருங்கள். பழிவாங்குதல் கர்த்தருக்குரியது, அவரே பதில் செய்வார், நீங்கள் பழிவாங்காமல் கோபாக்கினைக்கு இடங் கொடுங்கள் (ரோ12:14-21) தீமையி னாலே நீங்கள் யோவாபைப் போல் வெல்லப்படாமல், தீமையை நன்மை யினாலே வெல்லுங்கள்! ஆமென்!


கிறிஸ்தவன் ஒவ்வொரு நாளும் பாவமன்னிப்பு பெற வேண்டுமா?